درباره موسیقی بلوز

موسیقی بلوز یکی از سبک‌های موسیقی عامه‌پسند است. سبک، گونه یا ژانر موسیقی بلوز همان قطعاتی است که در دل سیاه‌پوستان آمریکایی بوجود آمد و تا اکنون نیز در میان سبک‌های عامه‌پسند موسیقی توانسته است جایگاه خود را حفظ کند. برخی از اساتید برجسته، علت معروف شدن موسیقی بلوز را به پیشگامان این نسل نسبت می‌دهند. زمانی که سیاه‌پوستان آمریکا با اندوه زیادی، آواز غمگین را می‌خواندند، از محبوبیت موسیقی ابداعی خود مطلع نبودند. چنانکه امروز مشاهده می‌کنیم بلوز بالاد، بلوز راک، شیکاگو بلوز و کلاسیک بلوز جزو سبک‌های فرعی و محبوب موسیقی بلوز هستند. به همین خاطر، از سبک موسیقی بلوز می‌توان بعنوان سبک موسیقی ابداعی و محبوب سیاهان در جهان، یاد کرد.

موسیقی بلوز چیست؟

بلوز یک گونه موسیقی ساز و آواز است که اصالت آن به سیاه‌پوستان آمریکایی باز می‌گردد. اما برخی دیگر این نظر را دارند که ریشه موسیقی بلوز در فرهنگ غرب آفریقا است. زمانی که برده‌های سیاه آوازهای غمگین و اندوهگین می‌خواندند، به تدریج این سبک شکل گرفت. آواز خوانی اندوهگین آن‌ها به نت‌های Blue معروف است. بنابراین، یکی از ویژگی‌های بارز و واضح موسیقی بلور، حضور نت‌های Blue در طی خوانندگی می‌باشد. این نُت‌ها در موسیقی بلوز دارای جایگاهی خاص هستند. به طوری که درجات سوم، پنجم و هفتم گام ماژور متعلق به نُت‌های غمگین و محزون است. اگر نمونه موسیقی‌های بلوز را گوش کرده باشید، به خوبی متوجه هستید که صدای حاصل از این درجات، بم‌تر از سایر نُت‌ها است. پس دور از ذهن نیست که ملودی‌های بلوز با ملودی‌های جاز فرق داشته باشد. کمی بعدتر در تاریخ، از سبک موسیقی بلوز بعنوان ندا و پاسخ یاد کردند. نمونه‌های ندا و پاسخ در آثار موسیقی بلوز، جَز، سول گاسپل و فانک به وفور شنیده می‌شود. بنابراین، نقطه مشترک بین ژانر بلوز با جز و و راک اند رول همان  call and response یا الگوی ندا و پاسخ است. گفتنی است که این نوع از نمونه‌ها در موسیقی بلوز به صورتی است که شنونده پس از شنیدن، حالت روحانی در درون خود احساس می‌کند.

یکی دیگر از ویژگی‌های موسیقی بلوز به اشعار، خطوط باس و تنظيم آهنگ مربوط می‌شود. تاریخ نیز بیانگوی فرم‌های ساده موسیقی بلوز است که تا دهه 1960 توانست تاثیرات بسزایی در موسیقی آمریکایی داشته باشد.

شاید با خواندن تاریخچه موسیقی بلوز باز هم این سوال برای شما پیش بیاید که بالاخره سبک بلوز در کجا متولد شد. سرچشمه اصلی موسیقی بلوز همان بردگان آفریقایی بودند که موسیقی خود را به آمریکا منتقل کرده بودند. سپس این سبک به تدریج در مناطق اطراف رود مي‌سي‌سي‌پي پیشرفت و توسعه پیدا کرد.

ویژگی‌های بارز موسیقی بلوز چیست؟

موضوع ریتم در ژانر موسیقی بلوز از اهمیت بسیاری برخوردار است. آن‌چیزی که در ابتدا سیاه‌پوستان می‌خواندند، ماهیتی مبتنی بر ریتم نداشت. آن‌ها براساس احساسات خود می‌خواندند و از هیچ گونه سازی هم استفاده نمی‌کردند. البته در بعضی موارد نیز سازهای کوبه‌ای در اختیار داشتند که صدای دستان خود را با آن هماهنگ پیش می‌بردند. از آن زمان تا اکنون به این صورت بود که هر ترانه در سبک بلوز دارای سه خط بود. خط اول و دوم حالت تکرار داشتند. زمانی که خط سوم شنیده می‌شد، تمامی شنوندگان این احساس را داشتند خط سوم دارای حالتی متفاوت است. دلیل متفاوت بودن خط سوم، تفاوت در ریتم ملودی آن بود. این درحالی است که ژانر موسیقی بلوز هم اکنون هم به همین شکل است.

به بیانی ساده، ریتم در موسیقی بلوز به صورت کشاکش دائمی یک ملودیک دیده می‌شود. آغاز این ملودیک با موضوع سوال و بحث درباره تنش است. اساتید بزرگ موسیقی بلوز براین باورند که هر چقدر موضوع ایجاد تنش پررنگ‌تر باشد، اصالت بلوز در ذهن شنونده واضح‌تر خواهد بود. موسیقی بلوز با همان پاسخ به تنش ادامه پیدا می‌کند. نت‌های بلو که در آغاز و ادامه و حتی پایان می‌شنوید، جزو آکورد به شمار نمی‌آیند. همچنین، این نت‌ها ارتباط هماهنگی با هم ندارند. لذا، زمانی که شما موسیقی بلوز را می‌شنوید، همان حالت تنش را احساس می‌کنید. ناهماهنگی بین نت‌های بلوز زمانی برطرف می‌شود که خواننده به نت‌های قبلی بازگردد. در غیر اینصورت، این تشنج همچنان ادامه‌دار خواهد بود. تکرار در موسیقی بلوز امروزه هم حتی در ملودیک‌های کوچک هم به وفور دیده می‌شود. به تکرار در ملودیک‌های کوچک موسیقی بلوز، هوک یا ریف می‌گویند.

آموزش آواز سنتی در تهران

پیشتازان موسیقی بلوز در ایران

تعداد خوانندگان سبک موسیقی بلوز ایرانی بسیار اندک می‌باشند. عبدی بهروانفر، آرش سبحانی، رعنا فرحان، فریدون فروغی، محسن نامجو و شاهین نجفی، خوانندگان موسیقی بلوز ایرانی هستند. بسیاری از این خوانندگان، موسیقی بلوز ایرانی را با یک گیتار آکوستیک یا الکترونیک فرا گرفتند. پس از آن نیز به فراگیری موسیقی راک پرداختند. هم اکنون هم پیشتازان موسیقی بلوز ایرانی در صحنه‌های زنده، هنرنمایی می‌کنند. برای نمونه، جانی آذری یک خواننده ایرانی تبار است که به سبک بلوز ایرانی می‌خواند.

موسیقی بلوز آمریکایی

گفته می‌شود که موسیقی بلوز آمریکایی در طی تاریخ به یک صورت نبوده است. چنانکه تحول‌های مختلف در جهان نشان می‌دهد که موسیقی بلوز آمریکایی در هر دهه دچار تغییر و تحول شده است. این تغییرات به سمت و سوی بهتر شدن، پیش رفته اند.

موسیقی بلوز ابتدا در میان برده‌های آمریکایی در روستاها رواج داشت. در مراحل بعد، موسیقی بلوز به شهرها راه پیدا کرد. نیو‌اورلئان، ممفیس و سنت لوئیس جزو اولین شهرهایی بودند که موسیقی بلوز آمریکایی به آن‌ها راه یافت و رواج پیدا کرد. نیواورلئان یکی از شهرهای آمریکا است که در کرانه رود می‌سی‌سی‌پی قرار دارد. ممفیس هم در جایگاه دومین شهر پُرجمعیت ایالات متحده آمریکا شناخته می‌شود. سنت لوئیس هم بعد از ممفیس بعنوان پرجمعیت ترین شهر در کشور آمریکا شناخته می‌شود.

W.C.Handy نخستین فردی بود که در اولین ترانه بلوز را در سال ۱۹۱۲ در شهر ممفیس به نگارش درآورد. در سال 1914 هم آوازه موسیقی بلوز آمریکایی به سنت لوئیز رسید. از سال 1920 می‌توان بعنوان اولین سال ضبط رسمی موسیقی آلبوم بلوز نام بُرد. نام نخستین آلبوم در سال 1920، Crazy Blues است. از دهه‌های 1920 و 1930 می‌توان بعنوان سال‌های رشد و شکوفایی شگرف موسیقی بلوز آمریکایی یاد کرد. به نظر می‌رسید که با آغاز جنگ جهانی دوم، سبک موسیقی بلوز به کل از ذهن تاریخ پاک شود. این درحالی است که این اتفاق هر گر نیفتاد! آمریکایی‌هایی که در طی جنگ جهانی دوم به شمال کشورشان مهاجرت کرده بودند، بعد از جنگ جهانی دوم هم به تولید دومین آلبوم موسیقی بلوز پرداختند. Urban Blues، سبک جدید موسیقی بلوز آمریکایی بود که در شهرهای شمال آفریقا مورد استقبال قرار گرفت.

در دهه‌های 1920 و 1930، موسیقی بلوز آمریکایی با لوازم و آلت‌های موسیقیایی قدیمی نواخته می‌شد. این درحالی است که در دهه 1940، از آلت‌های موسیقیایی الکترونیک استفاده شد. پس از آن، شیکاگو بعنوان یک مرکز مهم برای فعالیت موسیقی‌دانان بلوز محبوب و مشهور شد. به همین خاطر، سبک فرعی شیکاگو بلوز در زیرمجموعه موسیقی بلوز قرار گرفت. گیتار و هارمونیکا جزو اصلی‌ترین و ضروری‌ترین وسایل برای نواختن موسیقی شیکاگو بلوز محسوب می‌شود. به طوری که بدون حتی یکی از آن‌ها هم نمی‌توانید از شیکاگو بلوز بهره‌مند شوید.

برخی از اساتید، از ممفیس بلوز بعنوان یک شاخه فرعی برای توصیف ژانر موسیقی بلوز آمریکایی یاد می‌کنند. B.B.King یکی از موسیقی‌دانان برجسته و مشهور ممفیس بود که گیتار، ترومپت و ساکسیفون را با هم ترکیب کرد. در سال‌های بعد، سبکی به نام دلتا بلوز آن‌چنان مشهور شد که در زیرمجموعه موسیقی بلوز آمریکایی قرار گرفت. گیتار آکوستیک در سبک دلتا بلوز، نقش اصلی را ایفا می‌کند. در نهایت، در شهر تگزاس نیز نوازندگی تصمیم گرفتند تا برای نخستین بار، گیتار الکتریکی را بسازند که با هر 4 انگشت دست یک فرد نواخته شود. یک ویژگی دیگر برای این نوع گیتار الکتریک خاص، نواختن آن با یک انگشت شست است. در ادامه شاهد لیستی از بزرگان موسیقی در سبک موسیقی بلوز در جهان هستید:

    بسی اسمیت
    دیوید هانی‌بوی ادواردز
    پال باترفیلد
    روی بیوکنن
    لوئیزیانا رد
    ما رینی
    رابرت جانسون
    بلایند لمون جفرسون
    ‏اسکیپ جیمز
    ری چارلز
    اریک کلپتن
    آلبرت کالینز
    ویلی جانسون کور
    آلبرت کینگ
    بی.بی. کینگ
    بادی گای
    تاج محل
    جان مایال
    گری مور
    سَم مایرز
    مادی واترز
    تی-بون واکر
    استیوی ری وان
    جان لی هوکر

کلاس آموزش آواز سنتی در تهران

تکنیک چهار مضراب چیست؟

چهار مضراب یکی از تکنیک های کاربردی و معروف در عرصه موسیقی است که کاربردهای بسیاری برای ساخت انواع نواها و نغمه ها دارد.

آموزش آواز سنتی در تهران

تکنیک چهار مضراب چیست؟

دنیای موسیقی دنیایی پیچیده و فراتر از تصور است که اصطلاحات و تکنیک های بسیاری در بر دارد. یکی از این اصطلاحات نغمه یا گوشه است که از مسائل بنیادین در دنیای موسیقی است و از اولین مباحثی است که برای آموزش موسیقی مورد بحث قرار می گیرد. در بین این مباحث یکی از مباحثی که افراد بسیاری درگیر یادگیری هستند چهار مضراب است. چهار مضراب یک اصطلاح بسیار معروف و شناخته شده در موسیقی سنتی ایرانی و موسیقی آذربایجانی است که افراد به نام بسیاری موسیقی ها و نواهای شگفت انگیزی با این تکنیک به ثبت رسانده اند. از این آثار می توان به چهارمضراب راست پنجگاه از ایرج بسطامی، چهارمضراب حسین علیزاده و ارشد تهماسبی و قطعه «تمنا» از پرویز مشکاتیان اشاره کرد. قطعه هایی با چهار مضراب تدوین می شوند ریتم مشخص و خاصی را دنبال می کنند. یادگیری و بکارگیری این تکنیک می تواند یکی از سکو های پرتاب در دنیایی موسیقی باشد.

چهار مضراب برای چه آلاتی مناسب است؟

همانطور که گفته شده چهار مضراب یک تکنیک سنتی و بسیار قدیمی است که برای نواختن موسیقی ها سنتی ایرانی و اصیل آذربایجانی مورد استفاده قرار می گرفته است. از این ساز های می توان به ساز تار ، ساز سه تار و ساز سنتور اشاره کرد در هر یک از این ساز های تکنیک چهار مضراب به نحو ویژه ای جلوه می کند. این به معنی است که ممکن است تکنیک چهار مضراب بر روی سه تار با تکنیک چهار مضراب روی سنتور متفاوت است. بعد ها این تکنیک وارد عرصه و بعد های دیگری موسیقی شد که امروزه این تکنیک بر روی آلاتی مانند ویولن و کمانچه نیز قابل پیاده است. برای نواختن چهار مضراب بر روی هر یک از این آلات از نشانه های مختلف استفاده می شود تا برای نوازنده قابل درک باشد.

کاربرد این تکنیک چهار مضراب

تکنیک چهار مضراب از آن دسته تکنیک هایی است که برای ساختن نت های تکراری در موسیقی ایرانی بسیار کاربرد دارد. البته پیچیدگی و یا سادگی ساخت نت ها با این تکنیک به شخص نوازنده و میزان مهارت آن بستگی دارد. نوازنده ای که از این تکنیک برای نواختن نغمه ای خاص بهره می گیرد یک الگوی خاص و منظم را برای بار ها تکرار می کند. برخی ها بر این باورند که این تکنیک زمانی خود را نشان می دهد که با یکی از ساز های کوبه ای همراه باشد چرا که از یکنواختی جلوگیری می کند. برخی دیگر از نوازنده ها این تکنیک را راهی برای نشان دادن مهارت نوازنده و استراحت دادن به خواننده تلقی می کنند.

مدت زمان آموزش چهار مضراب

افرادی که نوازنده آلات موسیقی مانند تار، سنتور، سه تار و ساز های کمانه ای هستند علاقه بسیاری به یادگیری تکنیک کاربردی چهار مضراب دارند. یادگیری چهار مضراب به سه عامل اصلی بستگی دارد. اولین مورد انتخاب آموزشگاه موسیقی به نام، معتبر است که از استادان و نوازندگان حرفه ای و متخصص برای آموزش استفاده می کند. عدم توجه به این گزینه می تواند مراحل فراگیری شما را به تعویق بیندازد. نکته دوم و سوم به خود شخص بستگی دارد. مسئله دوم این است که شخص تا چه اندازه با موسیقی و دنیای موسیقی آشنایی داشته باشد. افرادی که با این حرفه آشنایی دارند به راحتی می توانند این تکنیک را یاد بگیرند. سومین مورد استعداد شخص هنرجو از بابت فراگیری هنر است. افرادی که استعداد خاصی در فراگیری موسیقی دارند می توانند در مدت زمان کمی به این تکنیک تسلط یابند.

کلاس آموزش آواز سنتی در تهران

چگونه سبک اوپرا آواز بخوانیم؟

تاریخچه

در انتهای قرن شانزدهم سبک آوازی جدید و منحصر به فردی در ایتالیا به نام اوپرا از جانب جاکوپ پری(Jacopo Peri) در اثر دافنه گم شده(lost Dafne) معرفی شد. این سبک به سرعت محبوبیت زیادی پیدا کرد و در سراسر اروپا گسترش یافت. لولی از فرانسه، شولتز از آلمان و پورسل از انگلیس سنت‌های فرهنگی ملتهایشان را در اپرا ابراز کردند. با این حال اپرای ایتالیایی هم با سبک روایی و برجسته خودش بر دنیای موسیقی به جز فرانسه چیره شد. اپرا سریا (Opera Seria) را می‌توان به عنوان بهترین و مشهورترین شکل اپرای ایتالیایی دانست تا اینکه گلوک(Gluck) با اپراهای اصلاح طلبش در دهه‌ی 1760، تغییراتی را ایجاد کرد. امروزه موتزارت به عنوان پادشاه بی نظیر اپرا شناخته می‌شود. او کارش را با اپراسریا آغاز کرد ولی به خاطر اپراهای کمیک ایتالیایی شهرت یافت برخی از اپراهای معروف او شامل ازدواج فیگارو(Marriage of Figaro)، دون جیوانی و کسی فن توته(Cosi fan tutte) و فلوت جادویی(The Magic Flute) است که مربوط به آداب فرهنگی آلمان هستند.

آموزش آواز کلاسیک در هنگام آغاز موسیقی کلاسیک در قرن نهم چندان محبوب نبود با گذشت سالها، چند خواننده کلاسیک همچون ماریا کالاس و لوچیانو پاواروتی(Maria Callas and Luciano Pavarotti) ظاهر شدند. اگر فکر می‌کنید که موسیقی کلاسیک فقط منحصر به افراد مستعد در این زمینه است در اشتباه هستید.

می‌توانید به عنوان خواننده‌ای کلاسیک جا پای آنها بگذارید. بهترین روش برای رسیدن به این رؤیا، آموزش در حوزه‌ آواز کلاسیک است با این آموزشها، آوازهای کلاسیک را به سهولت می‌خوانید. براساس جنسیت، دو رنج آوازی دیگر زیر طبقه کلاسیک قرار می‌گیرد که برای مردان شامل بأس، تنور، باریتون و بلندترین آنها کانتر تنور است. رنج آوازی برای زنان هم شامل کنترالتو، سوپرانو و مزوسوپرانو است.

اپرا یکی از سبک‌های آوازخوانی دراماتیک است که در آن آوازخوانی پرشور و اثربخش با نمایش درهم می‌آمیزد. صحنه‌ها هماهنگ با موسیقی طراحی شده و خواننده هم با یک ارکستر یا گروه موسیقی کوچکتر همراهی می‌کند. آواز خوانی اپرا نیازمند استعداد، مهارت‌های زبانی و توانمندی‌های اجرایی و مقدار زیادی تعهد و تمرین است.

چگونه با 6 گام ساده به سبک اپرا آواز بخوانیم

در اواخر قرن شانزدهم سبک محبوب اپرا در ایتالیا به وجود آمد و افراد به سرعت در سراسر اروپا به دنبال یادگیری این سبک آوازی برآمدند و یکی از اولین قطعات آوازی در این زمینه، دافنه گم شده نوشته جاکوب پری بود که در سایر کشورهای اروپایی با استقبال زیادی مواجه شد. این اثر به سرعت تداوم یافت و لولی از فرانسه،شولتز از آلمان و پورسل از انگلستان را تحت تأثیر قرار داد تا سهم موسیقیایی خودشان در کشورهایشان را ایفا کردند.

با این وجود، هنوز هم اپرای ایتالیایی در جهان موسیقی غلبه دارد چرا که سبک روایی و قدرتمند خاص خودش را دارد. اپرا سریا، محبوب‌ترین نوع از سبک اپرای ایتالیایی است. این امر تداوم داشت تا یک مجری معروف به نام گلاک، این ژانر را با اپرای انقلابی خودش در طول دهه 1760 تغییر داد و در حال حاضر موتزارت به عنوان پادشاه بلامنازع اپرا معروف است. او کارش را با سبک اپرا سریا آغاز کرد ولی به سرعت بابت اپراهای کمدی ایتالیایی محبوبیت پیدا کرد. برخی از اپراهای معروف او شامل ازدواج فیگارو، فلوت جادویی برگرفته از سنت آلمان و درون جبوانی و کوسی فن توته هستند.
آموزش آواز سنتی

اپرا دارای جنبه دراماتیک است چون آوازخوانی پرشور و تأثیرگذار را با کمی نمایش تلفیق می‌کند. صحنه‌های اپرا با موسیقی هماهنگ می‌شود. بعلاوه آوازها هم با موسیقی هماهنگ می‌شود. بعلاوه آوازها هم با موسیقی از طریق یک ارکستر زنده یا گروهی کوچکتر تقویت می‌شوند. خواندن اپرا نیازمند مقدار مشخصی از مهارت، توانایی اجرا و مهارت زبانی است که تمرین و تلاش زیادی را می‌طلبد.

برای تبدیل شدن به خواننده اپرای برجسته، دستورالعمل‌هایی را به شما ارائه می‌دهم

گام اول: همواره باید در اجراهای زنده خوانندگان حرفه‌ای شرکت کنید. این کار شما را با هنر تلفیق آواز و نمایش آشنا می‌کند. این ترفند در سایر اشکال آواز هم به کار می‌رود.

تماشای بازیگران برجسته، بررسی سبک آنها، شناخت ژانر موسیقی و انواع سبک‌های نمایشی به شما اجازه می‌دهد تا سبک خاص خودتان را بسازید.

گام دوم: به دنبال مربی مناسبی بروید تا به شما برای تربیت صدایتان کمک کند. اپرا خواندن به کاربرد الگوهای صوتی مختلف، پرتاب صدا و نوسان صدا وابسته است که همگی به واسطه داشتن مربی برتر قابل آموزش هستند. مربی به شما کمک می‌کند تا «تسی تورای» خودتان یا سایر رنج‌های آوازی راحت برای خودتان را پیدا کنید. برخی از دانشجویان در برنامه‌های موسیقی مختلف به عنوان مربی به تمرین مهارت‌هایشان می‌پردازند تا از این راه درآمد هم کسب کنند. آن‌ها به طور معمول، حقوق کمتری نسبت به مربیان برجسته می‌گیرند. پس اگر می‌خواهند به خواننده اپرا تبدیل شوند باید پول ذخیره کنند.

گام سوم: با زبانهای مختلفی که برای آواز اپرا به کار می‌روند، آشنا شوید. آشنایی با زبان ایتالیایی الزامی است چرا که اغلب اپراها از این زبان استفاده می‌کنند ولی توصیه شده تا با چند زبان دیگر هم آشنا شوید تا در حین آواز خواندن به فن بیان و اجرای کاملی برسید.

گام چهارم: برای تربیت بیشتر صدایتان در گروه کر کلیسا شرکت کنید چون امکان تمرین آواز بیشتری را در اختیارتان قرار می‌دهد. از هیچ فرصتی برای خواندن چشم پوشی نکنید و برای پیشرفت کردن، از دیگران نظر خواهی کنید.

گام پنجم: با یادگیری نوت خوانی با بخش نظری موسیقی، آشنا شوید. این کار با کمک مربی یا کتابها در کنار آموزشهای آنلاین میسر می‌شود.

گام ششم: هر روز تمرین کنید، چون با تمرین بیشتر، پیشرفت می‌کنید. سایت Cantolopera با ارائه ترانه‌های اصلی آوازهای های اپرا به شما در زمینه آشنایی با اپراخوانی کمک می‌کند.

تکنیک‌های پیشرفته برای اپراخوانی

برای اجرای کامل و حرفه‌ای آوازهای اپرا به مربی نیاز دارید تا عملکرد صدایتان در حین تمرین اپرا، را تشریح کند. می‌توان این کار را با حس خمیازه کشیدن در گلو و نگه داشتن زبانتان در بالاترین مکان که منجر به صدای تو دماغی خواهد شد، آغاز کرد.

    تنش در زبان و گلو و تنفس درست دو اشتباه اصلی هستند که باید اصلاح شوند. چرا کارتان را با یک مربی عالی شروع نمی‌کنید؟
    برای شناخت تنش در گلو در حین خواندن نوت های بالاتر، شاید حس گرفتگی برای خواندن نوت های بالاتر را تجربه کنید. این امر با نگاه به خودتان در آینه یا قرار دادن دستتان روی سیب آدم(Adam’s apple) در حین خواندن نوت های بالا، مشهود است. اگر سیب آدم شما حرکت شدیدی دارد پس با تکنیک آوازی غلط از آن بهره می‌برید. سیب آدم شما باید به راحتی و نه به شدت، حرکت کند. برای مثال، هنگام خواندن نوت های بالا نباید فک‌هایتان به سرعت سیب آدم شما باید به راحتی و نه به شدت، حرکت کند. برای مثال، هنگام خواندن نوت های بالا نباید فک‌هایتان به سرعت سیب آدم را ناپدید کنند.
    نباید حنجره خودتان را مهار کنید. حنجره بخش مهم و متفاوتی برای تولید صدا است و اگر سیب آدم را در حین خواندن تحت فشار قرار دهید باعث محدود شدن حنجره شده و صدایتان مثل یک قورباغه به نظر خواهد رسید. به همین دلیل همواره باید با مربی خودتان مشورت کنید. با یادگیری تکنیک آواز خوانی مناسب دیگر نیازی به نگرانی بابت سیب آدم نیست. اگر روی برخی از جنبه‌های آواز خوانی مثل تکنیک حمایت و تنفس کار کنید، همه چیز رو به راه خواهد شد.
    یکی از بهترین روشها برای شناخت داستان اپرا، برنامه ریزی آواز خواندن است. اپرا تحت عنوان «ازدواج فیگارو» مثال خوبی در این زمینه است. این داستان در خانه آرما ارل شکل می‌گیرد که در آنجا مردی خوش تیپ با نام منسر وانت فیگارو به دنبال ازدواج با خدمتکاری زیبا به نام سوزانا است. ولی خطری ازدواجشان را تهدیدی می‌کند چون کونت آرماگ ویوا به دنبال ممانعت از ازدواجشان است. کونت ویوا و کونتس روزینا تله هوشمندانه‌ای را برای شرمساری ارل، فیگاور و سوزانا ترتیب می‌دهند تا ارل مورد تمسخر مردم قرار گیرد.
    حنجره را در سطح پایین نگه دارید. این امر اهمیت زیادی در اپراخوانی دارد چون صدایی رؤیایی به شما می‌بخشد. آیا توجه کرده‌اید که با خمیازه کشیدن، حنجره شما به سمت پایین و عقب می‌رود. چون زبانتان آنرا پایین می‌کشد. می‌توانید این تمرین را چند مرتبه انجام دهید تا بدون خمیازه کشیدن هم قادر به این کار شوید. در حین پایین بودن حنجره می‌توانید آوازی بخوانید. این کار در ابتدا عجیب است و حس سردرگمی پیدا می‌کنید، ولی ساده است چون تا به حال انجامش نداده‌اید. با این حال، هنگامیکه از آن استفاده می‌کنید، صدایتان به طور قابل ملاحظه‌ای بهبود یافته و در مسیر درست یادگیری قرار می‌گیرید تا در مهارتهای اپراخوانی استاد شوید.
    زبان در یادگیری تکنیک‌های اپراخوانی نقش مهمی در کیفیات صوتی دارد. برای مثال زبان آلمانی، بسیار حلقی و تیز است. در زبان ایتالیایی ادای صامت‌ها دشوارتر خواهد بود. در زبانهای اسپانیایی و ایتالیایی کلمات بیشتری به «a» یا «o» ختم می‌شوند. این جنبه‌ها، روی اپراخوانی این زبانها تأثیر دارند پس توان خودتان برای موفقیت در اپراخوانی را نشان دهید.

نکات مهم برای تسلط در هنر اپراخوانی

این تکنیک آوازخوانی دارای اجرای بسیار هیجانی است.

این سبک با روح انسانها سروکار داشته و به عنوان گونه‌ای هنری در چند کشور شناخته می‌شود چون با داستانی حماسی سروکار دارد. به طور معمول، اپرا با هیجانهای مختلفی مثل عشق، گناه، خیانت یا فقدان معشوق سروکار دارد.

گاهی اوقات حتی نوع زبان مورد استفاده در اپرا هم از اثرگذاری آن روی شنوندگان کم نمی‌کند. یادگیری تکنیک‌های اپراخوانی یا موسیقی کلاسیک شامل اوراتوریو، اوپراتا، لید(oratorio, operetta, Lied) یا آوازهای حاوی فرایند ظریف است که زمان بیشتری طول می‌کشد و مقدار پول بسیار بیشتری نیاز دارد.

یادگیری جنبه‌های فنی و جسمانی اپراخوانی حتی تا چند سال هم طول می‌کشد. اغلب اپراخوان ها، آموزش را از زمان نوجوانی آغاز کرده‌اند. آن‌ها به هنرستان یا دانشکده موسیقی رفته‌اند تا جنبه‌های حرفه‌ای اپرا را بیاموزند.

خوانندگان در این سبک موسیقی حتی از دوران کودکی روی صحنه رفته‌اند. اگر می‌خواهید به اپرا خوانی فوق العاده در آینده‌ای نزدیک تبدیل شوید باید در سالهای کودکی آواز خوانده و بنوازید. به سرعت متوجه می‌شوید که طبق رتبه بندی اجرایتان روی صحنه، مناسب اپرا خوانی هستید یا نه.

کلاس آموزش آواز سنتی در تهران