آموزشگاه موسیقی در اصفهان     کلاس آموزش گیتار در اصفهان   گروه موسیقی در اصفهان

تفاوت هدفون، ایرفون، ایرباد و هدست چیست؟

تفاوت هدفون، ایرفون، ایرباد و هدست چیست؟

فکر می کنید هدفون، ایرفون، هدست و ایرباد چه تفاوت هایی با هم دارند؟ گاهی اوقات ممکن است این عنوانها شما را کمی گیج کنند. برای همین ما در این مطلب راهنمای کاملی در اختیارتان می گذاریم که دیگر هیچ کدام از این لوازم را با هم اشتباه نگیرید! کلاس آموزش آواز در تهران

هدفون، ایرفون، ایرباد و هدست چه تفاوتهایی با هم دارند؟

هدفون اصطلاحیست که برای اشاره به دستگاهی استفاده می شود که دو گوشی دارد و این گوشی ها توسط یک هدبند رو به بالا به هم متصل شده اند. علاوه بر این هدفون را می توان به همه دستگاه های دیگری که در ادامه معرفی می کنیم هم نسبت داد؛ یعنی همه آنها به نوعی هدفون محسوب می شوند.

هدست در اصل هدفونی است که میکروفون دارد. ایربادها هم دستگاه های کوچکی هستند که مستقیما در مجرای گوش قرار می گیرند. ایرفون ممکن است به هر چیزی که با آن صدا شنیده می شود اطلاق شود و به بستگی دارد که شما درباره چه چیزی سوال می کنید؛ بنابراین ما از به کار بردن این اصطلاح خودداری می کنیم و سراغ بقیه موارد می رویم.
بهترین کلاس خوانندگی در اصفهان
اگر یک جفت قوطی بردارید و از آنها به عنوان وسیله ای برای گوش دادن به موسیقی استفاده کنید، این یعنی شما با مفهوم اولیه همه این موارد آشنا شده اید.

فرقی نمی کند که چه مدلی انتخاب کنید؛ در هر صورت شما برای گوش دادن به فایل های صوتی یا دیدن فیلم باید از هدفون، هدست یا ایربادهایی استفاده کنید که با مدل گوشی تان سازگار باشند. برای اینکه راحت تر با مفهوم هدفون، هدست و ایرباد آشنا شوید یادتان باشد که هدفون به یک جفت گوشی با هدبند گفته می شود، هدست یک جفت گوشی با میکروفون است و ایرباد هم گوشی هایی هستند که داخل مجرای گوش قرار می گیرند. کلاس آموزش آواز آنلاین

به این ترتیب اوضاع برایتان راحت تر می شود و به سادگی می توانید همه آنها را از هم تفکیک کنید. شاید این توصیفات به نظرتان خنده دار برسند، ولی اتفاقا استفاده از آنها باعث می شود اشتباهاتی که ممکن است موقع صحبت درباره هدفون، هدست و ایرباد پیش بیاید گرفته شود.

دلیل این مساله هم ساده است: هیچ قانون کلی و خاصی برای فهرست بندی این دستگاه های صوتی وجود ندارد که لازم باشد همه به آن پایبند باشند. مثلا ممکن است یک نفر بگوید “هدفون” و دیگران چندین برداشت مختلف از آن داشته باشند؛ یکی فکر کند که منظورش هدفونیست که روی گوش قرار می گیرد و نفر بعدی تصور کند که منظور گوینده همان هدفون هاییست که داخل کانال گوش می گذارند. حتی ممکن است تصور سومی هم وجود داشته باشد و ما از آن بیخبر باشیم!

برای همین ما تصمیم گرفتیم که در مطلب امروزمان شما را با اصطلاحات رایج هدفون، هدست و ایرباد آشنا کنیم. همانطور که گفتیم هیچ قانون خاص و مشخصی برای نامگذاری این نوع دستگاهها وجود ندارد ولی با این حال خوب است که با ویژگی های هر کدام از آنها آشنا شوید. خیلی خب! مقدمه چینی کافیست. بیایید سر اصل مطلب برویم!

1- هدفون (Headphones)

اصلی ترین اصطلاح امروز ما که بقیه از آن سرچشمه می گیرند هدفون است. این اصطلاح تقریباً برای اشاره به هر نوع دستگاهی استفاده می شود که یک جفت گوشی دارد و این گوشی ها با یک هد بند یا سربند به هم متصل شده اند. موقع استفاده از هدفون، قسمت بالایی آن یا همان هدبند در بالای سر شما قرار می گیرد. علاوه بر این، همانطور که گفتیم سایر ابزارهایی که امروز معرفی شان می کنیم هم نوعی هدفون هستند. در واقع کلمه “هدفون” را می توان برای همه آنها به کار برد.

هدفون ها از نظر نحوه قرار گیری روی گوش به دو دسته تقسیم می شوند:

    هدفون روی گوشی (On-ear headphones)
    هدفون دور گوشی (Over-ear headphones)

هدفون های روی گوشی هدفون هایی هستند که بالشتک های آنها مستقیماً روی گوش شما قرار می گیرند. این مساله باعث می شود گوشی هدفون کوچکتر باشد و به نوبه خود به کاهش وزن هدفون و مناسب تر شدن آن برای استفاده در فضای باز کمک می کند.

البته این اتفاق از طرفی هم باعث می شود که بالشتک ها گوشی های هدفون را سفت و محکم تر و با فشار بیشتری روی گوش شما نگه دارند که به لحاظ راحتی ویژگی خوب و مثبتی محسوب نمی شود. علاوه بر این، از آنجایی که هدفون های روی گوشی صدا را مستقیما وارد مجرای گوش شما می کنند، ممکن است محدوده صدای پخش شده شان کنترل شده باشد تا به گوش آسیبی نرسد.

هدفون های دور گوشی بر عکس هدفون های روی گوشی بالشتک ها و گوشی های بزرگتری دارند، به طوری که در کل هدفون روی گوش خارجی شما و در اصطلاح دور گوشتان قرار می گیرد. این مساله به نوبه خود باعث احساس راحتی بیشتر موقع استفاده از هدفون می شود. از آنجایی که این نوع هدفون به گوش ها فشار زیادی وارد نمی کنند، استفاده از آن برای مدت طولانی مناسبتر است. علاوه بر این، هدفون های دور گوشی به لطف گوشی های بزرگترشان گستره صدای بیشتری هم دارند.

به طور کلی چون هدفون های دور گوشی هم راحتی بیشتری به ارمغان می آورند و هم صدای بلندتری دارند، اکثر افراد این نوع هدفون را به هدفون های رو گوشی ترجیح می دهند. ولی چون هدفون های دور گوشی بزرگ هستند، معمولا در خارج از خانه کمتر از آنها استفاده می شود.

2- هدست (Headsets)

اگر معنای هدفون را کاملا فهمیده باشید، هیچ چیزی ساده تر از تعریف هدست برایتان وجود ندارد، چون هدست در واقع همان هدفون است با یک میکروفون داخلی! این میکروفون ممکن است چسبیده به هدست یا جداشدنی باشد ، ثابت باشد یا متحرک، خم شونده باشد یا خیلی موارد دیگر. در هر صورت نکته مهم این است که اگر میکروفون دارد، پس هدست است! (مگر اینکه ایربادی باشد که میکروفون دارد، چون ایربادها ویژگی های مخصوص خودشان را دارند که در ادامه در موردشان صحبت می کنیم).

از آنجایی که اضافه کردن میکروفون به هدست باعث می شود در مقایسه با هدفون نتوان از آن بیرون از خانه زیاد استفاده کرد، معمولا هدست ها به صورت هدفون های دور گوشی با میکروفون ساخته می شوند ولی اگر دنبال هدستی هستید که روی گوشی باشد نگران نباشید، از این مدل ها هم در بازار پیدا می شوند.

هدست ها ویژگی ها و قابلیت هایی دارند که هم برایتان راحتی به همراه می آورند و هم استاندارد و کم ضرر هستند. البته هدفون هایی که کیفیت صوتی پایین تری دارند هم با قیمت ارزانتر در بازار پیدا می شوند، ولی از آنجایی که هدست ها هم هدفون هستند و هم میکروفون دارند، مسلما کیفیت یک هدست یک میلیونی نسبت به یک هدفون با همین قیمت پایین تر است. به همین دلیل ما خرید هدست را به کاربرانی توصیه می کنیم که واقعا به میکروفون آن نیاز دارند و با آن کار می کنند.

3- ایرباد (Earbuds)

در نهایت به ایرباد می رسیم! ایربادها دستگاه های کوچکی هستند که مستقیماً وارد مجرای گوش می شوند و کوچکترین گوشی ها را دارند و بین مدلهای گفته شده، کمترین میزان صدا را به گوش می رسانند. اما سبک و کم وزن بودن آنها و قابل حمل بودنشان این موارد را جبران می کند.

علاوه بر این، ایرباد از نظر استفاده موقع حرکت حرف اول را می زند و برای همین مورد علاقه کسانیست که می خواهند موقع ورزش کردن یا رفت و آمد موسیقی گوش کنند. پیدا کردن ایربادی که مناسب شما باشد خیلی مهم است اما گاهی اوقات به همین راحتی ها نمی شود ایرباد مناسب را پیدا کرد.

برای بعضی ها، ایرباد بهترین چیزیست که می توانند داشته باشند ولی برخی افراد هم حتی با شنیدن اسمش گوش درد می گیرند! با اینکه ایرباد از نظر کیفیت با هدفون و هدست برابر نیست، اما هنوز هم به طیف گسترده ای از افراد خدمات ارائه می کند و بسیاری از آن راضی اند.

سه نوع ایرباد وجود دارد:

    با سیم
    بی سیم
    کاملا بی سیم

انواع مختلف هدفون

در بخش های قبلی توضیح دادیم که هدفون روی گوشی و دور گوشی، هدست و ایرباد چیست. هدفون ها نوع دیگری هم دارند که به آنها هدفون داخل گوشی (in-ear headphones) گفته می شوند. هدفون داخل گوشی در واقع همان ایرباد است. پس اگر جایی اسم هدفون تو گوشی یا داخل گوشی را شنیدید بدانید که منظور همان ایرباد است.

همانطور که قبلا هم گفتیم، به هدست و ایرباد هدفون هم گفته می شود. حالا بیایید ببینیم هدفون چه انواعی دارد و چه تفاوت هایی با هم دارند.
هدفون پشت بسته (Closed-Back) و هدفون پشت باز (Open-Back)

هدفون یا هدست ممکن است پشت بسته یا پشت باز باشد که در ادامه آنها را با هم مقایسه می کنیم:

    هدفون پشت بسته: این نوع هدفون ها طوری ساخته می شوند که سطح بیرونی شان کاملا از همه طرف بسته است و صدایی که از آنها پخش می شود فقط به گوش شما می رسد و هوا و صدا از هدفون خارج نمی شود.
    هدفون پشت باز: این نوع هدفون دارای شیارها و حفره هاییست که صدا و هوا از آنها عبور می کنند. در نتیجه بخشی از صدا از هدفون خارج می شود.

هر دو نوع هدفون معایب و مزایای خاص خودشان را دارند. مزیت هدفون پشت باز در این است که به شما امکان می دهد بتوانید صداهای دیگر را هم بشنوید. این مساله به خصوص برای کسانی که موقع استفاده از هدفون صحبت می کنند خیلی مفید است. مثلا گیمرها از هدفون پشت باز استفاده می کنند چون این نوع هدفون صدا را به شکلی وسیع و فراگیر به گوش می رسانند و دیگر لازم نیست موقع بازی کردن فریاد زد!

علاوه بر این، هدفون های پشت باز برای کسانی که می خواهند صدای اطراف را هم بشنوند بسیار مناسب است. مثلا اگر می خواهید موقع گوش دادن به موسیقی صدای زنگ در خانه یا گوشی تان را هم بشنوید هدفون پشت باز گزینه مناسب شماست. آخرین نکته درباره این نوع هدفون قابلیت تهویه هوای آن است که به خاطر وجود حفره ها و شیارها هوا در آن جریان پیدا می کند.

هدفون های پشت بسته به عنوان یک عایق صدا عمل می کنند. اگر دنبال هدفونی هستید که صدای موسیقی را بیشتر و بلندتر به گوشتان برساند و صدای اطراف را کاهش بدهد پس باید از هدفون پشت بسته استفاده کنید. اگر عادت دارید در مترو یا جاهای شلوغ موزیک گوش کنید بهتر است هدفون پشت بسته را انتخاب کنید چون هدفون های پشت باز سر و صدای اطراف را به گوشتان می رسانند.

علاوه بر این، بیس یا همان نوع صدا در هدفون های پشت بسته بهتر است چون این نوع هدفون تمام صدا را مستقیما به گوش شما می رساند. نقطه ضعف اصلی هدفون های پشت بسته به جز صدای صحنه (soundstage) این است که چون تهویه ندارند بیش از حد گرم می شوند.

انتخاب هدفون پشت بسته یا پشت باز به نوع استفاده شما از هدفون بستگی دارد و گاهی اوقات خرید یک هدفون خوب و مناسب به اندازه خرید یک گوشی خوب اهمیت پیدا می کند.

تاریخچه کوتاهی از گرامافون

تاریخچه کوتاهی از گرامافون


گرامافون (gramophone) وسیله‌ ای است که صدا های ضبط شده روی دیسک که روی دستگاه می چرخد از آن پخش می شود. این وسیله اولین بار روی یک دیسک مسطح ارائه شد که صدا را ضبط کرده و آن را پخش می کرد. قبل از اختراع آن، پرکاربرد ترین سیستم، فونوگراف بود که از یک سیلندر استفاده می‌ کرد. از اواخر قرن ۱۶ تا اواسط دهه ۱۹۵۰، گرامافون محبوبیت بسیار زیادی پیدا کرد. کلاس آموزش آواز در تهران

یک مرد آلمانی – آمریکایی به نام امیل برلینر که بین سال ‌های ۱۸۵۱ تا ۱۹۲۹ زندگی‌ می کرد؛ به عنوان مخترع گرامافون معرفی شد و توانسته بود فونوگراف اختراع شده توسط توماس آلوا ادیسون را کمی ارتقا بدهد و به اختراع گرامافون برسد. گرامافون نه تنها ویژگی های اصلی فونوگراف را داشت، بلکه یک دستگاه کپی شده بسیار عالی بود و نقص ها و کمبود های فونوگراف را نیز برطرف کرده بود. فونوگراف اولین وسیله ‌ای بود که به کاربران امکان ضبط صدا را می‌ داد اما محدودیت‌ هایی هم داشت، به همین دلیل با تغییراتی در طراحی آن توانستند عملکردش را بهبود ببخشند.کلاس آموزش آواز آنلاین

بدترین نوع محدودیت هایی که برای این دستگاه وجود داشت، این بود که امکان تولید کپی زیاد از یک صوت خاص نبود. شاید امروز برای تان باور سخت باشد اما موزیسین‌ هایی که می خواستند کار خود را با فونوگراف ضبط کنند، باید چندین بار کار را می خواندند تا بالاخره کپی از آن بیرون بیاید اما گرامافون دیگر این سختی را نداشت و توانسته بود در این مورد موفق ظاهر شود .


دیگر فواید گرامافون نسبت به نسخه قبلی خود این بود که هزینه تولید کم تری داشت و مکانیسم آن نیز پیچیدگی کم تری داشت. در نتیجه استفاده از آن راحت تر بود و تا زمانی که وسایلی مثل لپ تاپ، واکمن یا ام پی تری پلیر روی کار بیاید، از آن استفاده می‌ کردند و کاربرد آن گسترده شده بود. بهترین آموزشگاه خوانندگی در اصفهان

گرامافون یک صفحه چرخان دارد که باعث چرخش دیسک می شود‌. یک سوزن از آن رد می‌ شود که دیسک را حرکت می‌ دهد و لرزش‌ هایی را ایجاد می‌ کند.

گرامافون های اولیه که تولید شده بودند، به گونه‌ ای بودند که؛ در آن فرد مورد نظر باید خودش صفحه را می چرخاند تا ضبط انجام شود و سیستم‌ های اتوماتیک بعدا روی کار امدند که از انرژی محیط استفاده می کردند و صفحه را به طور مداوم بدون دخالت دست می چرخاندند که این یک پیشرفت برای تکنولوژی محسوب می شد و رقابت را بین فونوگراف و گرامافون بیشتر می‌ کرد . بعد از آن مخترعان کامپیوتر، تلویزیون و حتی موبایل سعی کردند که از چیز هایی مثل گرامافون الگو برداری کنند و اختراع خود را پیشرفته تر نمایند .

اما از گرامافون درپ دست برنمی داشتند و همیشه ویژگی‌ های آن را ارتقا می دادند.‌ تا جایی که توانسته بودند قابلیتی به آن بدهند که بتواند یک آهنگ چهار دقیقه ای هم به راحتی ضبط کند. به طور خلاصه می توان گفت که گرامافون یک وسیله ضبط صوت است که در طول زمان پیشرفت کرده و اکنون انواع دیجیتالی آن در دسترس است .

تفاوت کپشن با زیرنویس چیست؟

تفاوت کپشن با زیرنویس چیست؟

هنگام اشاره به کلماتی که روی صفحه یک ویدیو ظاهر می شوند، بسیاری از افراد به اشتباه از عبارات کپشن (Caption) و زیر نویس (Subtitle) به جای یکدیگر استفاده کنند. بهترین کلاس آواز در تهران

اما بر خلاف تصور رایج، این دو کلمه مترادف نیستند. آن ها از نظر تعریف با یکدیگر فرق دارند و منظور متفاوتی را می رسانند. در واقع کپشن برای بینندگانی طراحی شده‌ است که نمی ‌توانند صدایی را در یک ویدیو بشنوند، در حالی که زیرنویس‌ برای بینندگانی طراحی شده‌ که می ‌توانند بشنوند، اما زبانی که در ویدیو به آن صحبت می ‌شود، را نمی ‌فهمند.

کپشن چیست؟

در اوایل دهه 1970، کپشن برای کمک به بینندگان نا شنوا و کم شنوایی که می خواستند برنامه های تلویزیونی را تماشا کنند، ارائه شد. در دهه 1980، وجود این کپشن ها در برنامه های تلویزیونی در ایالات متحده اجباری شد. آموزشگاه خوانندگی در اصفهان

در ابتدا، نمی شد این کپشن ها را غیر فعال کرد و بخشی از خود ویدیو بودند که با عنوان کپشن های همیشگی یا باز (Open captions) شناخته می شوند. با این حال، اندکی بعد از آن، کپشن های مجزا یا بسته (Closed captions) به وجود آمدند که به بینندگان اجازه می دادند تا کپشن ها را فعال یا غیرفعال کنند. امروزه، این نوع کپشن ها به ‌طور گسترده در سراسر سینما ها، شبکه‌ های کابلی ، دستگاه ‌های شخصی، سرویس ‌های پخش آنلاین و اکثر پخش‌کننده ‌های ویدئویی مبتنی بر اینترنت مثل Youtube، Vimeo و Brightcove در دسترس هستند.
کلاس آموزش آواز آنلاین
کپشن ها چه باز باشند و چه بسته، با زیرنویس‌ ها متفاوت هستند زیرا به گونه ‌ای طراحی شده ‌اند که بیننده بتواند علاوه بر مکالمات، تمام صدا هایی پخش شده در ویدئو را درک کند . صدا های غیر گفتاری که برای درک بیننده ضروری هستند باید در یک کپشن مناسب گنجانده و معمولا در داخل پرانتز نمایش داده شوند.

در ایالات متحده و بسیاری از نقاط دیگر جهان، طبق قوانین فدرال باید در محتوا های ویدیویی که برای برخی از صنایع ساخته می شود، از کپشن استفاده شود.

زیرنویس چیست؟

زیرنویس‌ها در دهه 1930 یعنی زمانی که فیلم صامت به فیلم گفتاری تبدیل شد، معرفی شدند تا مخاطبان خارجی که زبان مورد استفاده در فیلم را نمی ‌فهمیدند را همراهی کنند.

در حال حاضر هنوز هم هدف اصلی از زیر نویس، ترجمه گفتار ویدئو به زبانی است که بیننده آن را بفهمد. در بیشتر موارد، زیرنویس ‌ها گزینه مناسبی برای بینندگان نا شنوا یا کم شنوا نیستند، زیرا صدا های غیر گفتاری که گفته شد را شامل نمی ‌شوند. به همین دلیل هم همه بینندگان مخصوصا آن هایی که قادر به شنیدن صدا نیستند ، نمی توانند به صورت عادلانه و جامع فیلم یا ویدئویی را تماشا کنند.

روش استفاده و نکات کاربردی کلاویه چیست؟

روش استفاده و نکات کاربردی کلاویه چیست؟

آیا تا به حال تعداد کلید های پیانو را شمرده اید؟ پیانوی استاندارد 88 کلید دارد اما برخی از کیبورد های الکتریکی 64 یا 44 کلید دارند. اما آیا تا به حال به علت آن فکر کرده اید ؟ آیا تفاوت بین کلید های سنگین (Weighted) و سبک (Unweighted) و اینکه اصلا چرا این تفاوت وجود دارد را می دانید؟ چند کلید روی یک کیبورد وجود دارد؟ آیا تعداد کلید های پیانو و کیبورد یکی است؟ آیا می دانید چه طور نت های روی صفحه کلید پیانوی تان را برچسب گذاری کنید؟ آیا ترفند سریعی برای به خاطر سپردن تعداد کلید های پیانو سراغ دارید؟ کلاس آموزش آواز در تهران

در این مقاله کمی با تاریخچه پایه پیانو، سبک های مختلف کلید های پیانو و نکات و ترفند هایی آشنا می شوید تا به کمک آن ها بتوانید نام کلید ها را به راحتی و به طور دائم به خاطر بسپارید.

پیانو چند کلید دارد؟

آیا تا به حال فکر کرده اید که یک پیانو چند کلید دارد؟ ما چه طور به پیانوی 88 کلیدی امروزی رسیدیم؟ قبل از پیانو، آهنگ سازان دوره رنسانس و باروک برای هارپسیکورد آهنگ سازی می کردند. هارپسیکورد یک ساز 60 کلیدی است که علی رغم پیانو های امروزی که برای ضربه زدن از چکش نمدی استفاده می کنند ، به یک مضراب برای ضربه زدن به سیم ‌های داخلی اش متکی است. به همین خاطر، هارپسیکورد دامنه نت های موسیقی موسیقی را به 5 اکتاو محدود می کرد. بهترین آموزشگاه خوانندگی در اصفهان

بعد ها، حدود سال 1700، یک مکانیک هارپسیکورد ایتالیایی و تکنسین آلات موسیقی به نام بارتولومئو کریستوفوری، یک ساز کیبوردی جدید که با سیستم چکش و دمپر کار می کرد و خیلی شبیه پیانو های امروزی بود را اختراع کرد.

در آن زمان کریستوفوری در دربار شاهزاده بزرگ فلورانس یعنی فردیناندو مدیچی استخدام شد . در فهرست سازهای شان، آلتی به نام آرپیسیمبالو یا « سازی شبیه هارپسیکورد » هم وجود داشت. این ساز حدود یک دهه بعد توسط شاعری به نام، Scipione Maffei به عنوان gravicembalo col piano، e forte (یا هارپسیکوردی که صدای آرام و بلندی دارد ) معرفی و برای اولین بار از نام اصلی ، فورتپیانو (fortepiano) برای آن استفاده شد.
کلاس آموزش آواز آنلاین
فورتپیانو کریستوفوری در طول قرن بعد و در اواسط دهه 1800، به یک صفحه کلید 7 اکتاوی تغییر پیدا کرد که به قدر کافی محدوده احساسات مختلف موسیقی فردریک شوپن و فرانتز را در بر می گرفت . در سال 1880، سازنده پیانو Steinway اولین پیانوی 88 کلیدی را معرفی کرد و از آن زمان مدل او به عنوان مدل استاندارد مورد استفاده قرار گرفت. پیانوی 88 کلیدی شامل 7 اکتاو به اضافه 3 کلید دیگر در زیر کلید C است. پیانوی امروزی 52 کلید سفید و 36 کلید سیاه و اکتاوی برابر با 7 کلید سفید و 5 کلید سیاه دارد.

سبک های معاصر

آهنگ سازان معاصر معمولا به محدوده استاندارد 88 کلید پیانو پای بند هستند، اما استثنائاتی هم وجود دارد. کیبورد رکورد جهانی از 108 کلید با 9 اکتاو توسط استوارت و پسران (Stuart & sons) در سال 2018 ساخته شده است. Bosendorfer هم یک پیانوی 97 کلیدی با 9 کلید اضافی در پایین ساز ساخته است. این نت‌ های اضافی روی این پیانو، رزونانس هارمونیک عمیقی را به صدای پر طنین ساز اضافه می‌ کنند.

کلید های سنگین پیانو کدامند؟

کلید های پیانو در سبک های مختلف و با وزن های متفاوت ساخته می شوند. برخی وزن دارند یا اصطلاحا سنگین هستند و برخی بی وزن و سبک هستند. برخی از چوب و عاج مصنوعی، برخی از پلاستیک یا مواد دیگر ساخته می شوند.

وزن کلید ها تفاوت زیادی در صدای پیانو ایجاد می کند . پیانو های عمودی سنتی از سیستم اکشن چکشی استفاده می کنند. این یعنی هر بار که کلیدی را فشار می دهید، یک چکش با نوک نمدی در داخل ساز به سیم ضربه می زند. این مکانیزم وزن و حس خاصی دارد که به پیانو ماهیت خاصی می بخشد. این احساس “اکشن” نامیده می شود . نواختن پیانو با اکشن سبک آسان تر از پیانو با اکشن سنگین است . اما، همه پیانو های آکوستیک بر همین اساس کار می کنند.

از طرفی پیانو های برقی و کیبورد های دیجیتال با وزن ها و اکشن های مختلف ساخته می شوند. اگر مقالات مربوط معرفی پیانو های دیجیتال را بخوانید، متوجه خواهید شد که برخی از پیانو های دیجیتال که کلید های سنگین و وزن داری دارند، از یک سیستم اکشن چکشی که برای تقلید از حس و حال یک پیانوی آکوستیک واقعی طراحی شده اند، استفاده می کنند. این پیانو های دیجیتال معمولا قیمت کم تری نسبت به پیانو های آکوستیک دارند و فضای کم تری را اشغال می کنند که همین هم آن ها را به گزینه جذابی تبدیل می کند.

how many keys on a piano سایر پیانو های دیجیتال کلید های نیمه سنگین (semi-weighted) دارند. در کلید های نیمه وزن دار، اکشن به جای چکش از طریق فنر کنترل می شود. این کلید ها اکشن سبک تری دارند و حسی مثل کلید های اکشن – چکشی واقعی ایجاد نمی کنند. اما از آن جایی که اجرا با آن ها راحت تر است، انتخاب خوبی برای یک مبتدی هستند.

برخی از پیانو های الکتریک کلیدهای بدون وزنی دارند که به کلید های آبشاری یا کلید های مصنوعی هم معروف هستند. این کلید ها هیچ وزنی برای اکشن ندارند و نیازمند فشار کم انگشتان هستند. همین ویژگی آن ها را به انتخابی عالی برای کودکان که دستان کوچکی دارند تبدیل کرده است . درک این تفاوت ها هنگام انتخاب پیانو دیجیتال و کیبورد بسیار مهم است. این کلید ها مورد علاقه ارگ نوازان و نوازندگان سینت سایزر ها هستند، زیرا اکشن کم آن ها اجازه گلیساندو یا لغزش تند انگشتان بر روی کلید های پیانو که باعث می شود امواج صوتی فوق العاده ای وجود بیاید، را می دهد.

نحوه شناسایی کلید های پیانو

آیا تا به حال به صفحه کلید پیانو نگاه کرده اید و فکر کرده اید که چه طور ممکن است کسی نام تمام نت های یک پیانوی کیبورد با 88 کلیدش را به خاطر بسپارد؟ خوشبختانه چندین ترفند برای به خاطر سپردن تمام نت های روی کلید های پیانو وجود دارد.

چه طور با کلید های سیاه و سفید پیانو کار کنیم؟

اولین ترفند یادگیری الگو های مربوط به کلید های سیاه و سفید پیانو است . اگر به صفحه کلید نگاه کنید، متوجه خواهید شد که الگوی کلید های سیاه پیانو به صورت دو تایی و سه تایی پیانو تکرار شده است . شما می توانید از این الگو برای هماهنگ کردن خودتان با گام های مختلف پیانو روی صفحه کلید استفاده کنید.

نت C در سمت چپ دو کلید سیاه قرار دارد:

سپس الفبای موسیقی مربوط به کلید های سفید و سیاه را دنبال کنید تا دوباره به نت C برسید که می شود یک اکتاو! حالا نام تمام کلید های سفید پیانو را می دانید.

how many white keys are on a piano?

یکی دیگر از ترفند های کاربردی این است که نام نت ها را روی صفحه کلیدتان بچسبانید . شما می توانید این کار را با نوار چسب به راحتی انجام دهید. روی هر یک از کلید ها یک تکه نوار چسب بگذارید و نام حروف را با خودکاری که پاک نمی شود، بنویسید. به این ترتیب جوهر روی انگشتان تان پخش نمی شود! این ترفند برای این که مبتدیان بتوانند سریع و کارآمد با چیدمان صفحه کلید آشنا شوند، عالی است. هنگامی که کلید های پیانو خود را برچسب زدید ، می توانید آهنگ هایی که دوست دارید را بنوازید!

کلام آخر

پیانو سابقه تاریخی قابل توجهی در موسیقی دارد. پیانو به خاطر نمونه های اولیه اش از هارپسیکورد گرفته تا فورتپیانو و کیبورد 88 کلیدی مدرن با صدایی جادویی، به یکی از مهم ترین ساز های طول تاریخ موسیقی تبدیل شده است. این ساز 88 کلیدی تمام آهنگ های ارکستری را در خود جای داده است. پیانو در سبک ‌ها و پیکربندی ‌های مختلف، با اکشن‌ ها و ویژگی های مختلف عرضه می ‌شود.

نکات ضروری برای انتخاب بهتر میکروفون کاندنسر

نکات ضروری برای انتخاب بهتر میکروفون کاندنسر

میکرفون کاندنسر (Condenser) که به آن میکروفون خازنی هم گفته می شود نوعی میکروفون استودیویی است که جزو ستون های اصلی ضبط صدا و ساز در استودیو به حساب می آید. نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که میکروفون کاندنسر برای کار کردن به یک منبع تغذیه خارجی نیاز دارد و در مقایسه با میکروفون داینامیک (dynamic) تقریبا همیشه گرانتر است. کلاس آموزش آواز در تهران

میکروفون کاندنسر چیست؟

میکروفون کاندنسر یکی از ابزارهای ضبط صدا است که از دیافراگم ارتعاشی حساس برای این کار استفاده می کند. میکروفون های کاندنسر در واقع همه کاره ترین و بهترین میکروفون مخصوص ضبط استودیویی محسوب می شوند و می توان از آنها برای ضبط هر نوع صدا یا سازی استفاده کرد.
بهترین آموزشگاه خوانندگی در اصفهان
این نوع میکروفون نسبت به میکروفون داینامیک ظریف تر و حساس تر است و در ضبط صدا و سازهای آکوستیک عالی عمل می کند. معمولا از میکروفون های کاندنسر به همراه یک لرزه گیر استفاده می شود که با استفاده از نوارهای الاستیک میکروفون را در هوا معلق می کند.

دو نوع میکروفون کاندنسر وجود دارد: میکروفون کاندنسر دیافراگم بزرگ و دیافراگم کوچک. میکروفن های دیافراگم بزرگ در دریافت صداهای عمیق تر و با کیفیت پایین بهتر عمل می کنند اما میکروفون های دیافراگم کوچک برای صداهایی که فرکانس بالاتری دارند مناسبترند. به عنوان مثال، شما می توانید از میکروفون کاندنسر دیافراگم بزرگ برای ضبط آواز و از میکروفون کاندنسر دیافراگم کوچک برای ضبط صدای گیتار آکوستیک یا به عنوان درام اورهد (drum overheads) برای ضبط صدای سنج استفاده کنید.

میکروفون کاندنسر چگونه کار می کند؟

میکروفون های کاندنسر برای دریافت صداهایی با فرکانس های بالا طراحی شده اند. برای اینکه این روند به خوبی انجام شود، یک خازن در داخل میکروفون تعبیه شده است. این خازن از دو صفحه فلزی معلق و سبک وزن که به دیافراگم و صفحه فلزی معروفند و یک کپسول کاندنسر که شبیه خازن است تشکیل شده است. آهنگساز و تنظیم کننده در اصفهان

وقتی امواج به دیافراگم برخورد می کنند، فشار صدا باعث ارتعاش دیافراگم روی صفحه فلزی می شود. این مساله به نوبه خود باعث ایجاد نوسان ولتاژ بین دیافراگم و صفحه فلزی می شود. این نوسان الگوی امواج صوتی ورودی را تقلید و یک سیگنال الکتریکی ایجاد می کند. منبع تغذیه خارجی، این سیگنال صوتی را افزایش می دهد تا صدای تقویت شده ای ارائه شود.

3 مورد از مزایای میکروفون کاندنسر

میکروفون های کاندنسر برای ضبط صدا با کیفیت استودیویی بسیار عالی هستند. مزایای این نوع میکروفون شامل موارد زیر می شود:

1- پاسخ فرکانسی وسیع و گسترده: پاسخ فرکانسی گسترده به توانایی میکروفون در ضبط دسیبل های مختلف اشاره دارد. وسیع و گسترده بودن این پاسخ فرکانسی در میکروفون های کاندنسر باعث می شود تا این میکروفون ها صدای واضح و شفاف تری ارائه بدهند.

2- پاسخ گذرای بهتر: پاسخ گذرا به توانایی میکروفون برای ضبط و بازتولید صداهای واضح و فرکانس بالا بدون تحریف این صداها گفته می شود. میکروفون کاندنسر با دیافراگم کوچک پاسخ گذرای بسیار خوبی دارد و در مقایسه با میکروفون داینامیک صدای بهتر و واضح تری ارائه می دهد.

3- الگوی قطبی همه جهته: با اینکه میکروفون های کاندنسر برای دریافت صدای افراد یا سازهای روی صحنه ایده آل نیستند، اما برای پخش صدای ارکستر یا گروه کر بسیار عالی اند. این میکروفن ها دارای الگوی قطبی همه جهته یا الگوی برداشت صدا هستند که به میکروفون امکان می دهد صداها را از تمام جهات دریافت کنند.

3 مورد از معایب میکروفون کاندنسر

دلایل قابل توجهی هم وجود دارد که ممکن است شما را متقاعد کنند از میکروفون داینامیک به جای میکروفون کاندنسر استفاده کنید. این دلایل شامل موارد زیر می شوند:

1- نامناسب بودن برای اجراهای زنده: با اینکه میکروفون کاندنسر برای برداشت صداهای ظریف بسیار مناسب است، اما برای دریافت صداهای بلند گزینه خوبی نیست. کپسول موجود در این میکروفون بسیار حساس است و صداهای بلند باعث می شود کپسول تحت فشار قرار بگیرد و صدای خروجی ناواضح و تحریف شده از آب دربیاید.

2- قیمت بالا: اگر چه میکروفون های کاندنسر ارزانتری هم در بازار وجود دارد، اما اگر دنبال صدای با کیفیت و واضحی هستید باید روی خرید میکروفون گرانتری سرمایه گذاری کنید. اینجا می بینید که قیمت ها بالاتر از میکروفن های معمولی هستند

3- اتکا به منبع تغذیه خارجی: میکروفون های کاندنسر قدرت فانتوم را از رابط صوتی یا پیش تقویت کننده دریافت می کنند. پیش تقویت کننده یک سیگنال 48 ولتی را مستقیماً از طریق کابل XLR به میکروفون ارسال می کند. این مساله معمولا موقع ضبط صدا در استودیوی خانگی مشکلی ایجاد نمی کند، ولی در حال یکی از معایب میکروفون کاندنسر به شمار می رود چون چنین محدودیتی برای میکروفون های داینامیک وجود ندارد.

Top