آموزشگاه موسیقی در اصفهان     کلاس آموزش گیتار در اصفهان   گروه موسیقی در اصفهان

موسیقی هیپ هاپ چیست؟

موسیقی هیپ هاپ چیست؟
 

هیپ هاپ چیزی بیش از یک ژانر است: این یک جنبش فرهنگی است که موسیقی، شعر، رقص، هنر، مد و فلسفه سیاسی را در بر می گیرد. بسیاری از مردم از رپ و هیپ هاپ مترادف استفاده می کنند، اما به طور دقیق، هیپ هاپ یک جنبش فرهنگی (از جمله موسیقی) است، در حالی که رپ یک تکنیک موسیقی خاص است که اغلب در موسیقی هیپ هاپ به کار می رود. کلاس آواز سنتی در غرب تهران
 

به گفته پیشگام هیپ هاپ آفریقا بامباتا، چهار رکن هیپ هاپ وجود دارد:

رپ ، یک سبک آوازی است که از ریتم و اشعار استفاده می کند، اما معمولا ملودی ندارد. کمتر شبیه آواز خواندن است (که طبق تعریف ملودی را به همراه دارد) و بیشتر شبیه به خواندن شعر در پشت سر هم است. در واقع، اصطلاح "رپ" از یک اصطلاح عامیانه دهه 1970 برای "حرف زدن" گرفته شده است - هر کسی که صحبت می کند، شعری می خواند یا سخنرانی می کند می تواند به عنوان "رپ" توصیف شود. با شکوفا شدن فرهنگ هیپ هاپ، کلمه "رپ" تعریف محدودتر خود را پیدا کرد. امروزه رپ یکی از ویژگی های متمایز اکثر (و نه همه) موسیقی هیپ هاپ است.
برای ورود به آموزشگاه موسیقی در اصفهان کلیک کنید.

دیجی ، روشی برای ساخت موسیقی با صفحه گردان است. با استفاده از رکوردهای تولید شده توسط هنرمندان دیگر، یک دی جی میکس ایجاد می کند، صداها را با هم ترکیب می کند و موسیقی را دستکاری می کند تا چیزی جدید ایجاد کند.   از لحاظ تاریخی، این شامل تداخل فیزیکی با ماشین‌های صفحه گردان، افزایش سرعت یا کاهش سرعت آن برای تغییر صدا در حین پخش آن بود. این روزها دی جی ها از ابزارهای دیجیتال برای ایجاد صدای مشابه استفاده می کنند.
    رقص بریک ، سبک آکروباتیک و سختگیرانه از رقص است که تنها تعداد کمی از اجراکنندگان آن را تسلط دارند (مثال). بریک دانسی از همان ابتدا یکی از ویژگی های اصلی فرهنگ هیپ هاپ بود، اما از آنجایی که یادگیری آن بسیار دشوار است، مانند سایر جنبه های هیپ هاپ محبوبیت اصلی را به دست نیاورد.

هنر خیابانی (یا گرافیتی) یک هنر بصری است که معمولاً با استفاده از رنگ اسپری و سبک بصری پر جنب و جوش و پر هیجان ساخته می شود.ü    البته همه گرافیتی ها با فرهنگ هیپ هاپ مرتبط نیستند، اما جنبش هیپ هاپ یک سبک گرافیتی منحصر به فرد ایجاد کرد که فوراً قابل تشخیص است.


ویژگی های موسیقی هیپ هاپ

ویژگی اصلی بسیاری از هیپ هاپ، تعامل بین رپر و بیت است. بیت‌ها معمولاً از سازهای الکترونیکی یا نمونه‌هایی از ضبط‌های قدیمی‌تر ساخته می‌شوند.

هنرمندان هیپ‌هاپ معمولاً در طول اجراهایشان سازهای فیزیکی نمی‌نوازند. خلاقیت از یافتن راه‌هایی برای بافتن ضرب‌ها و ملودی‌های مختلف با هم برای دریافت صدای مناسب ناشی می‌شود.

اما همه آن‌ها یک ضربان رانندگی ثابت و (بیشتر اوقات) حداقل پیچیدگی موسیقایی دارند تا حواسشان را از رویداد اصلی منحرف نکنند: رپر.

رپ یکی از بارزترین ویژگی های هیپ هاپ است. رپرها از ریتم، اشعار و لحن آوازی برای بیان خود استفاده می کنند.

بهترین خواننده های رپ با "جریان"شان متمایز می شوند - روشی که کلمات در کنار هم قرار می گیرند بدون اینکه مجری زبان به هم بزند.

همچنین خواننده های رپ بسته به نیازهای خلاقانه آهنگ، صدای خود را تغییر می دهند و از فریادهای تند یا شکوفایی نرم استفاده ی کنند.

راز رپ خوب فراتر از موسیقی است – برای درک نحوه عملکرد آن، واقعاً باید شعر و بلاغت را درک کنید.


رپرهای بزرگ از تکنیک های شاعرانه مانند قافیه درونی، متر و دوتایی به طور گسترده در موسیقی خود استفاده می کنند.

طرفداران رپ روی هر کلمه ای آویزان می شوند و با دقت محتوای متن ترانه را تجزیه و تحلیل می کنند، حتی زمانی که به خط می افتند.

هیپ هاپ در اواخر دهه 1970 در نیویورک به عنوان یک جنبش جوانان متولد شد. ایده  های اصلی موسیقی آن، به ویژه رپ، از موسیقی فانک، R&B و موسیقی الکترونیک اولیه بیرون آمده است.


از نظر غزلی، بر روی مسائل اجتماعی متمرکز بود - این هنوز یک موضوع مهم در هیپ هاپ مدرن، به ویژه جنبش "آگاهانه" است.(اگرچه هیپ‌هاپ اصلی در دهه‌های 1990 و 2000 به سمت موضوعات خود محورتر مانند پول، ماشین و سبک زندگی روی آورد.)

سبک آوازی در هیپ هاپ کلاسیک بسیار ساده تر و تکراری تر از هیپ هاپ مدرن است.


توجه داشته باشید که چگونه استاد بزرگ فلش از یک ضرب و لحن ثابت و ثابت در صدای خود استفاده می کند، نه اینکه در هر آیه چیزها را تغییر دهد. در اصطلاح موسیقی، این به عنوان استاکاتو شناخته می شود.



Top