همه چیز درباره دانگ در موسیقی سنتی

به‌طور سنتی در موسیقی، دانگ که به انگلیسی تتراکُرد (بها نگلیسی: tetrachord) و به عربی «ذوالأربع» نامیده می‌شود،مجموعهٔ چهار نت (موسیقی) متوالی است که حاصل جمع سه فاصله میان آن‌ها برابر با یک چهارم درست(پنج نیم‌پرده) باشد. مثلاً چهار نت متوالی: دو، ر، می، فا یا سل، لا، سی دو هر کدام یک دانگ هستند و از همین روگامی به اندازه یک اکتاو تقریباً معادل دو دانگ است.

شش دانگ

در موسیقی ایرانی از اصطلاح «شش دانگ» برای توصیف خواننده‌ای که توانایی بالایی دارد استفاده می‌شود.بر اساس تعریف بالا، یک خواننده می‌تواند صدای شش دانگ داشته باشد اگر گستره صوتی او دست کم دو و نیم اکتاوباشد.

از آنجا که بیشتر سازهای موسیقی ایرانی گسترهٔ صوتی برابر یا کمتر از شش دانگ دارند اصطلاح شش دانگ در مثل برای توصیف «تمام یک چیز» هم به کار می‌رود.